CİM

Özel isimlerin sonuna eklenen -cığım , -ciğim, -cuğum, -cüğüm isimlere sevgi/ilgi yükler.

Bu ekler bu şekilde yazılır ama söylemde -cım, -cim, -cum ve -cüm e dönüşür.

Sevimlilik ve sevgi ifadesi gibi görünse de farkında olmadığımız bazı gerçekleri tokat gibi yüzümüze çarpar bu ekler ;

En başta mesafe ifadesidir: “Ali naber?” ile “Alicim naber?” arasındaki mesafe kilometreler ile ölçülmez. Ali olmak ile Alicim olmak karşınızdaki insan nezdinde elbette farklıdır. Sizi gerçekten seven ,size değer verenler için “Alicim” sinizdir, size daha uzak olanlar için “Ali”. Net !

Kızgınlığı karşıya iletme aracıdır : Bir arkadaşınız için yıllarca “Alicim” sinizdir, farkında olmadan veya yanlış bir anlaşmadan ötürü bir anda “Ali” olursunuz . Karşı taraf sormadan sorgulamadan yıllar önce o koyduğu ”- cim” ekini anında alıverir. Böyle durumlarda cim ekini koymak zaman alırken kaldırmak ise şipşaktır.

Ayrıca kızgınlığı karşıya iletme aracıdır : Bu sefer kızan taraf adınızın sonunda bir “-cim” ekleyiverir. Ofisinizde veya sosyal ortamda daha hayatta size “Alicim” dememiş birini kızdırdığınız an “Ama Alicimmmmmm” oluverirsiniz. O m ler vurgulu vurguludur, bastırıla bastırıla söylenir. Bu noktada da “-cim” eki yapmacıklık mevzusuna kurban gider. Siz onun “Aliciği” misinizdir? Hayır, normalde size böyle der mi ? Hayır . Peki kızınca neden der? Meçhul! Ama bariz olan tek şey var ortada iyiniyet yoktur!

Değişen durumlar: O anın getirdiği duruma göre yine bir anda “Alicim” olursunuz. Mesela birine hediye verdiğinizde, ona iltifat ettiğinizde birinin işini kolaylaştırdığınızda, birinin çıkarını törpülediğinizde. .. İşte bu Alicim kelebek gibidir. Çok kısa sürer. O an için “Alicim” sinizdir sonra hemen Aliliğe geri dönersiniz. Hayat böyledir...

TAVSİYE: Biraz dikkat ettiğimizde bazı “cim” ler ışıl ışıl, parlak ve hakikidir. Zaten kimden ne maksatla geldiği o kişiden ötürü bellidir. Ama bazı “cim” ler ise lafta aynı özde sahtedir. Rengine baktığınızda mat olduğunu anlarsınız.
Bu durumlar böyledir, aman sahtelere kanmayın derim !